Fighting temptation

more and more each day i would catch myself totally taking my mind out of the thought of finding a new love. in my mind, i know i want to be with somebody and be loved but then, it is really difficult to find one and maybe that is the reason why I am not taking my quest so seriously. I dumped 3 guys, thinking they are not even half of the man that I am interested in. Feeling ko nga baka ma depress na naman ako nito especially now that I am not doing something productive. I have totally grown and I am not sure if it is for the better or if my personality has gotten worst. Last January, when I was going through a tough time with my break up with Paul, nag promise ako kay God na magiging good girl na talaga ako. Mahirap maging good girl lalo na sa katulad kong may angking kasamaan ng ugali at katigasan ng ulo. God gifted us with free will so syempre pwede kong idahilan sa kanya na since I am human, parang weak ako kaya I have committed a sin pero "NO", ayokong gawing excuse yun. I know myself kasi, and sobrang stupid ako when I allow myself to be one. God is good talaga because during the time I wanted to commit a sin, HE made sure that all doors were locked and the key is nowhere to be found. Mabait talaga sya sa akin, he helped me get over the temptation. Now, I am not focus sa quest ko in finding true love, baka hindi talaga for me. Bahala na si God kasi ayoko na mag cry before ako matulog. Alam naman ni God na nagiging hobby ko na naman ang pag iyak every single night lalo na pag may background music pa. I plan to buy a book, The Diary of Anne Frank, if not tomorrow, baka this weekend, I will call the bookstore muna if available sa nearest branch nila. Before ako matulog ngayon, browse muna ako ng mga books na magandang basahin, nami-miss ko na tong hobby ko magbasa, lagi na kasi ako naka tutok sa internet kaya lumalaki na baby fats ko hehehe.

no sex ... no commitment ? kalokohan?!

super nakaka inis naman talaga kasi wala ako magawa lately. na addict na ako sa pet society ng sobra, at nang mag aattempt ako mag cheat, ayaw naman makisama ng computer ko, isa pang adik tong computer ko, parang nang iinis din. ok fine, wala akong lovelife, ano naman kasi ang magagawa ko? alangan naman tumambay ako sa Ayala Alabang Town Center tuwing friday and saturday nights para makakita ng cuties?! da truth is, walang gwapo don, instead you will be bumping on guys na cute nga but they "smell awful" "sweaty", yes as in pawis na panis... kadiri hahaha!!! it happened to me twice kasi when me and my friends would hang out there on weekends. Baka mamatay pa ako sa pag langhap ng 2nd hand smoke don, lahat ng mga tao sa coffee shops ay mga yosi boys and girls, I can't make tambay there na kasi yung allergies ko might get worse.

medyo confuse nga din pala ako. ano kaya ibig sabihin ng "relasyon na walang commitment"? hindi naman sya yung tipong fuck buddy na tinatawag ha, for example, every night u say i love u to each other pero for tweetums effect lang. ayoko naman kasi dumating sa point na purely sex lang kasi na trauma na yata ako sa sex... diba nga kasi yung last bf ko, gusto nya ako mabuntis non kaya naging mapusok kami dangerously hehehe (parang tanga lang hahaha)!!! I am not saying na I dont want to engage in sexual acts but as much as possible sana, if there's no commitment, wag nalang sana gawin ... sana lang tulungan ako ni Bro (si God) na magka roon ng strength labanan ang kagagahan ko pag nafi-feel ko ang kapusukan... at syempre nandamay pa ako ng Diyos para kunwari inosente :p . Sana mahanap na ako ng "other half" ko. Sana dumating na sya kasi pag hindi, bibili na ako waahahaha!!!

Screwed !!!

bakit kaya para akong tanga na nafi-feel ko na nang api ako ng tao? i should be happy na nabayaran na ako ng taong may utang sa akin pero here I am feeling so guilty sa paniningil sa kanya. I know kasi in my heart na I said some hurtful words and talaga naman naubos ang patience ko kaya medyo iba ang naging approach ko sa pakikipag usap ko sa kanya. Hindi ko tuloy alam if dapat tama bang siningil ko sya or dapat hinayaan ko nalang ang 4 thousand pesos na yun ... i am so sad talaga. Anyways, ang bilis naman ng karma sa akin kasi eto palpak pa din yung pag upgrade ko ng pc ko dahil sa palpak na technician, hindi pala pwede yung RAM na pinabili nya na worth Php 1,350. sobrang naiinis ako parang gusto ko pumatay ng hindi tao.

Medyo sad talaga ako ngayong quarter na to ng 2009. Wala akong lovelife, parang ang dami ko pang kinakaasaran, then feeling ko talagang "cute" nalang ako and hindi na katulad dati na "pretty" :p ... na notice ko lang na napaka unfair pala talaga ng life no?! kung sino pa yung deserving magkaroon ng everlasting love life, sya pa yung hindi pinagpala. If there is anything na nakakapag happy sa akin ngayon is the anticipation to play The Sims 3. I will only buy it pag naayos ko na tong pc and kapag na release na din ang expansion pack kasi sayang naman if hindi complete. Gutom na naman ako, makakain nga muna :)

I dont like this particular guy

I have a new project on the works pero hindi ako sure kung matatapos yun in time for the long process of promoting it. The site's purpose is to educate people about the reputation of the Presidentiables of the coming MAY 2010 National election syempre dito sa Philippines hehehe. Inis na inis ako kasi all i along i thought na madali lang gumawa ng website kasi akala ko din na may mga free sites na nag aallow ng google ads and simpleng pa edit-edit lang ang mga templates. Nahihiya tuloy ako sa friend ko sa CNVF na parang inutusan ko ng gumawa ng site for me, sana wag nya din tadtadin ng personal add ons nya kasi ayoko ng madumi. Wala man lang akong lovelife ngayon grrr! There's this loser na lalake na lagi akong kinukulit and sobrang nakaka stress na kasi hindi ko alam if may sapak ang utak nya hehehe as in para syang may ADHD ha! Tagna, utusan ba ako na mag log off sa internet pag tatawag sya dito sa house namin, puta ang sarap sapakin, minura ko nga wahaha e di natigil sya. Pero nangungulit kesa love daw nya ako at papakasalan pa ako ha, bongga mga ino-offer nya sakin, eh as if naman tatanggapin ko. Feeling ko din kasi hindi kami pareho ng brain waves, and hindi kami pareho ng crowd hahaha natatawa tuloy ako sa mga pinagsasabi ko. Hindi ko talaga sya type, ganun ka simple, sadyang madami lang akong chechebureche! Sana umulan ng pera. Sana ligawan ako nila Jenson Button, Brad Pitt, or kahit ni Jesse James (West Coast Choppers). If that happens, gagawa ako ng sex video namin hahaha (seryoso :p)

I feel Bad talaga !

I can't help but feel bad about what happened with me and Jing, the mother of one of my students Paula, who unfortunately owes me 4 thousand pesos. She probably considers me now one of her enemies but I really don't care. Naaawa ako sa kanya kasi alam kong gipit sya sa pera but ganun din naman ako and besides 1 year na yung utang nya at lagi nalang sya nagsisinungaling kapag sinisingil ko sya, kesa walang pumasok na pera sa banko or talagang eksakto lang ang pera nya para sa bills, but at the same time, maririnig mo din sa mga anak nya mismo na nag Subic or nag beach sila somewhere sa north. It is really frustrating to the point na narindi na ako sa mga sinasabi nya. I have pinned her down and I was a total bitch with her pero tingin ko na tama lang ang ginawa ko. Ayoko na din naman na lagi kami nagco-communicate ng dahil sa pera. I feel bad for the kids kasi they are very close and dear to me pero kasalanan talaga ito ng mama nila. Anyways, pag nagbayad na ang lahat ng may utang sakin, makaka tulog na ako ng mahimbing. Gusto ko lang naman talaga maka ipon because I want to put up a business that way, I dont need to work like shit all the time. I am so tired of tutoring kids and I want my social life back.

Evil mode

Why is it so hard na maningil ng taong may utang sayo and why is it so hard for these people to pay their debts? Super bad trip na naman ako grabe talaga! Gusto ko ng mag punta ng orthopedic kasi i wanted so bad for my little finger na malagyan na sana ng cast kasi hindi na tolerable ang pain, pero anong magagawa ko eh parang walang mga plano magbayad ng mga walangyang parents ng mga students ko. Sh*t talaga pag minamalas ka! I want to kill all of them, super gusto ko silang lahat torturin! Pag may physical pain pa naman parang gusto mo i-share sa lahat para naiintindihan nila na walang sinuman ang pwedeng mang bad trip sayo kahit kelan. The weather isn't cooperating as well, it is 35 degrees Celsius, hell hell hell grrrr !!! Gusto ko makipag away!

Ruined Summer .. as far as I know

I can feel it, I can sense it. I am going to have a boring summer. Ewan ko ba naman kung bakit may mga tao na dumadating sa buhay ko na talagang destined na sirain ang mood ko, inevitable na nga yata ang mga ganun. Now, I have a broken finger, super sakit as in hindi sya tolerable. Ayoko maging pessimistic pero parang alam ko na ang ending ng bakasyon ko. I want to leave, I want to be around people na may magandang pananaw sa life, yung makaka uplift ng spirit ko. Sana tumawag na ang Canadian Embassy, nakaka loko kasi na nag hihintay kami ng family ko at ayoko na din ng kinukulit ako ng sister and pinsan ko about sa result ng tourist visa application namin, nakaka stress naman talaga. One more thing, walang pumapasok sa brain ko ngayon, hindi ko alam paano ko pa i-update ang mga blogs ko kasi talagang wala akong maisip na interesting topics. Sana before dumating ang brother ko from Africa, ma update ko na lahat ng blogs para naman hindi na ako kailangan pang makipag agawan sa computer. I went to the mall yesterday pero as usual ang nabili ko lang ay mga toiletries, hindi ko pa din nabili yung dress na gusto ko at wala din akong new shoes, and still wala din akong new boylet, super sad talaga. Sana mabago ang prediction ko about this summer... sana may mangyaring masaya. Please Lord, help po.

On the way to recovery .. thank you God!

Just when I thought that I will be able to relax from a busy week last week, came friday, I was down with a terrible and deadly flu. I couldn't believe it was happening to me on a 33 degrees Celcius temperature! Super iyak talaga ako kasi pag nagkaka sakit naman ako, hindi ganito kalala. My temperature came up to 39.3 deg C., I was anxious, uneasy, stressed out, almost dying with so much pain on my throat and muscles. Good thing that today, monday, fever already went down and I feel a lot better than few days ago but, throat is still killing me... napasama pa yata ang pag watch ko ng horror movie last night kasi napa sigaw ako. Limitado muna ang pagiging talkative ko, as in I dont talk a lot talaga, super nakaka panibago. Kahit ako, nagulat na quiet ako for almost 5 days hehehe. If this tonsillitis doesnt leave me alone then it is about time to take some antibiotics. Nagbago na din pala ang color ng urine ko, sana naman wag na maulit ito kasi nag panic talaga ako when I saw the red color. Sana matapos na ang pag hihirap ko lalo na ngayong malapit na ang holy week. I know na magiging mainit ang temperature kaya dapat maka ligo na ulit ako. Kahit sick ako, nag lilinis pa din ako ng body ko, especially sa armpit and singit singit hehehe and I miss shampooing my hair. By the way, my hair looks like an eagle's nest already, so disgusting! Well, thank you talaga kay God kasi I know nung nag pray ako sa kanya sa bathroom, sinagot nya agad ang prayers ko. Napaka bait mo talaga sa akin God... thank you po sa lagi nyang pag unawa sa akin. I love you. And syempre thanks din sa mama ko na kahit lagi ako pinapagalitan kasi kasalanan ko daw kung bakit namamaga ang throat ko, still lagi nya ako inaalagaan. I love you mama!!!

I hate responsibilities !!!

If there is anything that I don't want to have in my life, the one thing I avoid getting into, is a "responsibility". Sobrang takot ako sa responsibilidad na minsan nga I face my problem right away para matapos na ito kasi ayokong isipin ang consequences kasi nga baka dapat ko pang akuin yun. Kung pwede lang mag bribe, ipasa sa iba ang nakatakdang gawain, malamang matagal ko ng ginawa. Basta feeling ko pag may responsibilidad ka, parang trapped ka na, parang doon ka nalang forever. Ayoko ng ganun, nakakatakot! Tulad ngayon na nag aayos kami ng papers para sa Canadian Embassy kasi nga na invite kami ng pinsan ko to attend her wedding sa July. Lahat ng pag aayos ng papel sa akin naka assign, sobrang bad trip talaga ako. Eto pa, I don't have my salary yet that's why it is a double bad trip. I wanted to go shopping but I can't kasi ayoko ng galawin savings ko, baka mamaya mamatay ako sa nightmare, then walang pampalibing sa akin ang mama ko. May nakita akong dress sa People Are People (apparel brand) sa Festival Mall Alabang, I love it so much but hindi ko nabili, super sad tuloy ako. Hindi naman ako sure kung ma-approve kami na maka punta sa Vancouver this summer, bahala na talaga at ayoko mag expect. If hindi man kami ma-approve, baka pa-upgrade ko nalang pc ko. Sana maayos ko na lahat ng responsibilidad ko para ma enjoy ko naman ang summer.

How long must I wait?

I got a feeling that I will never fall in love again. Lately kasi it seems na nobody nice comes my way, syempre I always fall for the nice ones (yun pala gago hehehe). God must give me a sign na tama yung guy for me, ayoko na kasi mag try and try until I succeed kasi hindi na ako 21 years old, hindi na yata bagay sa akin yun. Wish ko lang din magbigay na si Lord Almighty ng mga signs hanggat maaga para kung ano man ang plans ko sa buhay ko ay masimulan ko na. To wait or not to wait?, that is the question. How long must I really wait for this right man? Darating pa ba sya or dapat ko ng ipaalam sa family ko na sige kayo na ang sole beneficiary ng SSS ko (wahahaha!). It isnt really like I am in a hurry, but my gosh naman, I am 31 na, sawa na ako magpa cute and ask questions like ASL (age/sex/location) sa lahat ng mga nakikilala ko. Partner nalang ang kulang sa buhay ko... ayoko naman mag mukhang desperate pero siguro naman God knows what is inside my heart and He understands that I deserve to be happy. I went through a few heartaches, but those are really intense ones kaya it took me awhile to recover and now that I am so ready to love again, go, go, power rangers na! So please Dear God, deliver me the right man po.

A new life ... hopefully!

I decided to create a new blog, now na feeling ko binigyan ako ni God ng another chance to live normally. Well, lagi naman normal ang buhay ko pwera nalang nitong 3 months na dumaan. Akala ko talaga na buntis ako at syempre kahit sinong girl na hindi prepared magkaroon ng baby o responsibilidad, the first thing na pumasok sa isip ko ay ipa-abort yun. Ewan ko ba, ang tanga ko talaga. Imagine 3 months na tortured ako sa kakaisip if buntis ba ako or hindi, kahit laging negative naman ang result ng pregnancy tests ko, at nagka period pa ako, pero takot pa din ako. Halatang guilty at may ginawa akong kagaguhan kaya super na depress ako. Mabuti nalang talaga at hindi nga ako buntis at hindi na din ako naka commit ng isang bagay na malamang pag sisihan ko balang araw. Ayoko mag promise pero ita-try ko talagang maging good girl na. Hinding hindi na talaga ako makikipag mabutihan kay Paul, ang walang kwentang ex-bf ko. Anyways, super bad trip ako kasi lahat ng students ko, wala pang bayad sa akin. Almost total ng collectibles ko is 12 thou pesos... wish ko lang mabayaran ako. Lahat ng mga parents nag drama kesyo daw talagang walang pera eh, bakit pa nila ipinasok sa tutorials ang mga anak nila eh poor naman sila. Oh my gosh, wala na akong pera, I wanted to buy a new pair of shoes and pants pa naman. Basta I want to go shopping ... I want to be happy!